رهبران انقلاب اسلامی سال ۵۷ در جریان پیروزی انقلاب وعده های متعددی به مردم دادند، اما پس از ۴۱ سال و پشت سر گذاشتن یک نسل، کدامیک از وعدههای اساسی آیتالله خمینی و پیروانش محقق شده است؟
در روزهای اوج گیری انقلاب و بهمن ۵۷ مهمترین شعار انقلابیون استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» بود و در کنار آن، وعدههایی چون زدودن فساد از دستگاه حکومتی و بازگرداندن کرامت انسانی و رفاه اقتصادی به زندگی همه اقشار مردم از سوی رهبران از جمله آیت الله خمینی داده میشد.
- استقلال
رهبران جمهوری اسلامی و آیت الله خمینی حکومت پادشاهی ایران را به وابستگی به بیگانگان و دستور گرفتن از آنها متهم میکردند. آنها این حکومت را از نظر اقتصادی و ی پیروی ت های غرب می دانستند و وعده می دادند که پس از پیروزی انقلاب، حکومتی کاملا مستقل مستقر شود. با این حال، پس از ۴۱ سال از انقلاب اسلامی، حکومت جمهوری اسلامی برای پیشبرد ت خارجی و حتی منطقهای خود به شدت به دو ابرقدرت دیگر، روسیه و چین، وابسته است. روسیه، البته تا هنگامی که منافع آن به خطر نیافتد، در شورای امنیت سازمان ملل حامی جمهوری اسلامی است. در ت های منطقه ای نیز برای نجات حکومت بشار اسد که مورد حمایت شدید تهران است، وارد عمل شد و نیروی هوایی و مشاوران نظامی خود را به آن کشور فرستاد. جمهوری اسلامی نیز در مقابل ت های سلطه طلبانه روسیه در اروپای شرقی و آسیای میانه سکوت میکند.
چین نیز از حامیان جمهوری اسلامی محسوب میشود و البته هرگاه ارتباط تجاری جمهوری اسلامی با چین قطع شود باید منتظر بحران مالی و اقتصادی در ایران بود؛ چرا که مشتری بزرگ نفت و پتروشیمی ایران حتی در مواقع تحریم نیز گاه در نقش منجی به قطع نشدن شریان درآمد جمهوری اسلامی کمک میکند. در ازای این حمایت ها، رهبران جمهوری اسلامی که خود را حامی مسلمانان و مظلومان جهان معرفی می کنند، در مقابل سرکوب شدید مسلمانان ایغور چین سکوت کرده اند. در واقع استقلالی که از آن دم میزدند، حتی در حد اعتراض به سرکوب شدید مسلمانان چین محقق نشد.
- آزادی
وعده بزرگ انقلابیون سال ۵۷، آزادی بود. بنیانگذار انقلاب اسلامی در مصاحبههای خود از آزادی های ی و فردی مردم دفاع می کرد و در جملهای معروف گفته بود که کمونیستها هم در بیان عقاید خود آزاد هستند.
با این حال، هر چه از ماههای اول پیروزی انقلاب اسلامی میگذشت، دایره افرادی که آزادی بیان عقاید خود را داشتند کوچکتر میشد. گروههای کمونیستی و سوسیالیستی غیرقانونی اعلام شده و اعضای آنها زندانی، شکنجه و اعدام شدند. اعضای گروههای ملی-مذهبی و ون منتقد نیز پس از سپری کردن زندان، به شدت محدود شدند. در حوزه مطبوعات و فعالیتهای فرهنگی، سانسور و توقیف برقرار شد و حتی برای اعمال آن اداره ویژه ای در وزارت ارشاد برپا شد. بسیاری از رومه نگاران و نویسندگان، یا به زندان های طولانی محکوم شدند یا حتی در جریان اقداماتی چون قتلهای زنجیرهای جان خود را از دست دادند.
جمهوری اسلامی که خود با اعتراض خیابانی به پیروزی رسید، اکنون آزادی تجمعهای مردمی را نیز به رسمیت نمی شناسد. به عنوان نمونه، نیروهای امنیتی این رژیم در سالهای اخیر با حمله به تجمعهای مردم، از جمله در اعتراضات آبان امسال، صدها کشته به جای گذاشتند. تجمعهای صنفی نیز با بازداشت فعالان، از جمله فعالان کارگری و معلمان، و زندانی شدن آنها روبرو شد.
در حوزه آزادیهای اقلیتهای مذهبی و آزادی فعالیت اقلیتهای قومی نیز محدودیتهایی که پیش از آن سابقه نداشت اعمال شد. تعداد زیادی از نوکشیان مسیحی، بهائیان، و برخی از یهودیان به اعدام و زندان های طولانی محکوم شدند. بهائیان پس از چهار دهه با محدودیتهای سخت تری از جمله نداشتن حق تحصیلات دانشگاهی و در مراحلی نداشتن حق کسب و کار روبرو هستند. مسلمانان اهل سنت نیز برای اعمال فرایض خود با محدودیت روبرو هستند و به گفته مولوی عبدالحمید، امام جماعت اهل سنت زاهدان، اهل سنت حتی اجازه داشتن یک نمازخانه را در پایتخت ایران ندارند.
رهبران انقلاب اسلامی سال ۵۷ در جریان پیروزی انقلاب وعده های متعددی به مردم دادند، اما پس از ۴۱ سال و پشت سر گذاشتن یک نسل، کدامیک از وعدههای اساسی آیتالله خمینی و پیروانش محقق شده است؟
در روزهای اوج گیری انقلاب و بهمن ۵۷ مهمترین شعار انقلابیون استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» بود و در کنار آن، وعدههایی چون زدودن فساد از دستگاه حکومتی و بازگرداندن کرامت انسانی و رفاه اقتصادی به زندگی همه اقشار مردم از سوی رهبران از جمله آیت الله خمینی داده میشد.
- استقلال
رهبران جمهوری اسلامی و آیت الله خمینی حکومت پادشاهی ایران را به وابستگی به بیگانگان و دستور گرفتن از آنها متهم میکردند. آنها این حکومت را از نظر اقتصادی و ی پیروی ت های غرب می دانستند و وعده می دادند که پس از پیروزی انقلاب، حکومتی کاملا مستقل مستقر شود. با این حال، پس از ۴۱ سال از انقلاب اسلامی، حکومت جمهوری اسلامی برای پیشبرد ت خارجی و حتی منطقهای خود به شدت به دو ابرقدرت دیگر، روسیه و چین، وابسته است. روسیه، البته تا هنگامی که منافع آن به خطر نیافتد، در شورای امنیت سازمان ملل حامی جمهوری اسلامی است. در ت های منطقه ای نیز برای نجات حکومت بشار اسد که مورد حمایت شدید تهران است، وارد عمل شد و نیروی هوایی و مشاوران نظامی خود را به آن کشور فرستاد. جمهوری اسلامی نیز در مقابل ت های سلطه طلبانه روسیه در اروپای شرقی و آسیای میانه سکوت میکند.
چین نیز از حامیان جمهوری اسلامی محسوب میشود و البته هرگاه ارتباط تجاری جمهوری اسلامی با چین قطع شود باید منتظر بحران مالی و اقتصادی در ایران بود؛ چرا که مشتری بزرگ نفت و پتروشیمی ایران حتی در مواقع تحریم نیز گاه در نقش منجی به قطع نشدن شریان درآمد جمهوری اسلامی کمک میکند. در ازای این حمایت ها، رهبران جمهوری اسلامی که خود را حامی مسلمانان و مظلومان جهان معرفی می کنند، در مقابل سرکوب شدید مسلمانان ایغور چین سکوت کرده اند. در واقع استقلالی که از آن دم میزدند، حتی در حد اعتراض به سرکوب شدید مسلمانان چین محقق نشد.
- آزادی
وعده بزرگ انقلابیون سال ۵۷، آزادی بود. بنیانگذار انقلاب اسلامی در مصاحبههای خود از آزادی های ی و فردی مردم دفاع می کرد و در جملهای معروف گفته بود که کمونیستها هم در بیان عقاید خود آزاد هستند.
با این حال، هر چه از ماههای اول پیروزی انقلاب اسلامی میگذشت، دایره افرادی که آزادی بیان عقاید خود را داشتند کوچکتر میشد. گروههای کمونیستی و سوسیالیستی غیرقانونی اعلام شده و اعضای آنها زندانی، شکنجه و اعدام شدند. اعضای گروههای ملی-مذهبی و ون منتقد نیز پس از سپری کردن زندان، به شدت محدود شدند. در حوزه مطبوعات و فعالیتهای فرهنگی، سانسور و توقیف برقرار شد و حتی برای اعمال آن اداره ویژه ای در وزارت ارشاد برپا شد. بسیاری از رومه نگاران و نویسندگان، یا به زندان های طولانی محکوم شدند یا حتی در جریان اقداماتی چون قتلهای زنجیرهای جان خود را از دست دادند.
جمهوری اسلامی که خود با اعتراض خیابانی به پیروزی رسید، اکنون آزادی تجمعهای مردمی را نیز به رسمیت نمی شناسد. به عنوان نمونه، نیروهای امنیتی این رژیم در سالهای اخیر با حمله به تجمعهای مردم، از جمله در اعتراضات آبان امسال، صدها کشته به جای گذاشتند. تجمعهای صنفی نیز با بازداشت فعالان، از جمله فعالان کارگری و معلمان، و زندانی شدن آنها روبرو شد.
در حوزه آزادیهای اقلیتهای مذهبی و آزادی فعالیت اقلیتهای قومی نیز محدودیتهایی که پیش از آن سابقه نداشت اعمال شد. تعداد زیادی از نوکشیان مسیحی، بهائیان، و برخی از یهودیان به اعدام و زندان های طولانی محکوم شدند. بهائیان پس از چهار دهه با محدودیتهای سخت تری از جمله نداشتن حق تحصیلات دانشگاهی و در مراحلی نداشتن حق کسب و کار روبرو هستند. مسلمانان اهل سنت نیز برای اعمال فرایض خود با محدودیت روبرو هستند و به گفته مولوی عبدالحمید، امام جماعت اهل سنت زاهدان، اهل سنت حتی اجازه داشتن یک نمازخانه را در پایتخت ایران ندارند.
افزایش قیمت بنزین، فرشته نجات بودجه یا بلای جان حاکمیت ایران؟
نتانیاهو گفت ایران میکوشد با نقض قرارداد هسته ای، جهان را مرعوب کند
اسلامی ,جمهوری ,نیز ,های ,انقلاب ,آزادی ,جمهوری اسلامی ,پس از ,از جمله ,خود را ,انقلاب اسلامی ,داشتند کوچکتر میشد ,میگذشت، دایره افرادی ,اسلامی میگذشت، دایره ,کوچکتر میشد گروههای
درباره این سایت